Παναγούλης, Αλέξανδρος

(1939 – 1976). Πολιτικός. Γιος αξιωματικού του στρατού, εντάχθηκε στο προοδευτικό κίνημα από τα μαθητικά του χρόνια. Το 1960 γράφτηκε στη σχολή Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων και ως σπουδαστής του Πολυτεχνείου αγωνίστηκε στις γραμμές της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου (ONEK). Στα χρόνια που ακολούθησαν έγινε βασικό στέλεχος της νεολαίας του Κέντρου ΕΔΗΝ και πήρε ενεργά μέρος στον ανένδοτο αγώνα της Ένωσης Κέντρου. Όταν έγινε η δικτατορία στις 21 Απριλίου, ο Π. ήταν στρατιώτης στη Βέροια. Λίγο αργότερα λιποτάκτησε και συνδέθηκε με άλλους ομοϊδεάτες του, με σκοπό την οργάνωση αντιδικτατορικού αγώνα. Όταν οι αρχές επεσήμαναν τη δράση του, έφυγε στην Κύπρο, όπου προετοίμασε την απόπειρα δολοφονίας του Γ. Παπαδόπουλου. Στις 13 Αυγούστου πραγματοποίησε το εγχείρημά του αλλά χωρίς επιτυχία. Συνελήφθη και φυλακίστηκε. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του βασανίστηκε απάνθρωπα και τελικά οδηγήθηκε στο στρατοδικείο, που τον καταδίκασε σε θάνατο. Η στρατιωτική, ωστόσο, κυβέρνηση, υπό την πίεση της διεθνούς κοινής γνώμης, δεν προχώρησε στην εκτέλεσή του. Μετά τη μεταπολίτευση ο Π. εντάχθηκε στις γραμμές της Ένωσης Κέντρου - Νέες Δυνάμεις και στις εκλογές του 1974 εξελέγη βουλευτής στην Αθήνα. Στη Βουλή έδειξε την ίδια αγωνιστικότητα, καταγγέλλοντας τις αντιδραστικές δυνάμεις και υποστηρίζοντας την κάθαρση της ελληνικής κοινωνίας από τα στοιχεία που συνεργάστηκαν ή στήριξαν το δικτατορικό καθεστώς. Τη νύχτα της Πρωτομαγιάς του 1976 ο Π. σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη λεωφόρο Βουλιαγμένης. Πολλοί όμως υποστηρίζουν πως ο θάνατός του δεν οφειλόταν σε ατύχημα αλλά σε προμελετημένη δολοφονική ενέργεια με πολιτικά κίνητρα. Ο Αλέκος Παναγούλης, μεγάλος αγωνιστής της Δικτατορίας.